Poezja jest wtedy, gdy emocje znajdują swoje myśli, a myśli znajdują swoje słowa.
Robert Frost
21. marca, od 1999 roku, obchodzony jest jako Światowy Dzień Poezji. Mieliśmy okazję go uczcić, uczestnicząc w IV edycji Krośnieńskiego Turnieju Jednego Wiersza.
Stało się to za sprawą Konrada Ziemby, ucznia klasy I Technikum, którego wiersz Wystarczy, został zakwalifikowany do ścisłej 18 - tki tych najlepszych, najbardziej oryginalnych.
Warunkiem udziału w Turnieju było nie tylko przesłanie tekstu, ale też jego przeczytanie z oddaniem zawartych w nim uczuć i osobowości twórcy. Przewodniczącym Szacownego Jury był Pan Grzegorz Kociuba - nauczyciel, poeta, krytyk literacki. Przedstawił nam swoje wiersze, które oddawały wielonurtowość i wielojęzykowość dzisiejszej poezji. Zapytany o jej definicję - odpowiedział słowami Wisławy Szymborskiej: Nie wiem, nie wiem, ale trzymam się tego jak zbawiennej poręczy.
Sukces Konrada jest bezdyskusyjny, choć jest bardzo młodym artystą. Jeszcze wszystko przed nim. Zaprezentuję namiastkę jego talentu:
Każdy ranek to Ścieżka
Bez celu ale z drogowskazami,
Bo gdy cierpienie spotykam
Rozum nie życzy sobie prawdy.
Każdy ranek to gęsta
Mgła, gdyż trudno dojrzeć siebie,
Bo nie znajdujesz wytłumaczenia
Dla uzależnionych, skrytych w domach
A zostawionych samych sobie.
Każdy ranek to nieobecność
Współczucia dla wszystkich,
Również najgorszych
Moralnie, bo gdzie jest
Dno w jego braku.
Każdy ranek to strach,
Bo społeczeństwo jest kruche,
A jego wyrzutków
Spotykają tylko przykrości.
Krzysztof Karasek, jeden z Idoli Pana Przewodniczącego Jury, powiedział: poezja wykracza poza ramy literatury. W pełni się z nim zgadzam, snując następujące refleksje: dla mnie jako polonisty słuchanie i interpretacja wierszy młodych ludzi wzbudza za każdym razem podziw i szacunek dla ich poszukiwań, chęci oddania tego, co czują, doznają. Są one zwykle bardzo smutne, pełne lęku, gorzkich słów. W pełni oddają złożoność tego świata i obawy przed tym, co ich czeka. Zarówno Konradowi, jak i jego kolegom, którym tworzenie zajmuje szczególne miejsce w ich życiu, życzę, aby w tym, co robią najlepiej, byli szczęśliwi oraz znaleźli uznanie u swoich odbiorców.
Elżbieta Gancarz