Zmartwychwstanie

Pioruny biły na dziejów zegarze
godzinę Twoją, o Polsko szczęśliwa –
pioruny kuły w Twych kajdan ogniwa,
że się rozpękły w płomiennym ich żarze...

Taką nam Ciebie wróżyli pieśniarze,
których Duch ogniem w wyżyny porywa,
że przyjdziesz ze krwi zrodzona – krwią żywa
– w szczęku oręża i w armat rozgwarze!

Taką nam byłaś w ojców obietnicy,
kleconej w długie zimowe wieczory
z ciemnych objawień dziada Wernyhory,
i w snach męczeńskich katorżnej ciemnicy,
i w snach poległych – w samotnym kurhanie –
w snach, którym jedno imię: Zmartwychwstanie!...

Józef Mączka

 

 

W dniu 18 października, w słoneczne wczesne popołudnie, klasa pierwsza pięcioletnia technikum wybrała się pod opieką Pań: Doroty Bałuki i Elżbiety Misiak-Gancarz do Prywatnego Muzeum Podkarpackich Pól Bitewnych. Mieści się ono przy ulicy Czajkowskiego w Krośnie. Podejmując się tej aktywności, miałyśmy na uwadze zaprezentować uczniom naszej szkoły eksponaty, pamiątki zgromadzone w tym miejscu oraz dedykować im lekcję prawdziwej, niestety tragicznej historii.

 

Mając na uwadze fakt, że droga do wolności była długa i krwawa-młodzi ludzie mogli docenić to, że żyją w wolnej Polsce, że niczego im nie brakuje, że ich rówieśnicy, zamiast kiedyś iść do szkoły - walczyli i umierali za ojczyznę. Jednocześnie była to lekcja pokory i szacunku wobec Tych, dzięki którym możemy cieszyć się z odzyskanej wolności.

 

Podzieliliśmy się na dwie grupy, jedną oprowadzała Pani Kiełtyka a drugą Pan Wilk. Państwo przewodnicy z ogromną pasją opowiadali klasie o przeszłości, przykładach postaw polskich bohaterów, ich poświęceniu, niezłomności. Mówili o naszych lotnikach, znakomicie wyszkolonych, wysportowanych, mieszkających w skromnych warunkach, gdzie w niewielkim pokoju, oprócz piętrowego łóżka, zaszczytne miejsce zajmował krzyż i godło.

 

W muzeum nie brakuje zdjęć, odznaczeń, dokumentów, mundurów polskich, rosyjskich, austriackich i niemieckich żołnierzy, zarówno z okresu I, jak i II wojny światowej.

 

Na kolejnym etapie naszego zwiedzania pojawiły się liczne saperki, przestrzelone na wylot hełmy, łuski z nabojów świadczące o ilości ofiar i dramatyzmie lat wojny. Uczniowie mogli też wysłuchać informacji o obozie głodowym w Szebniach, koło Jasła, o straszliwych męczarniach więźniów, którzy tam trafili. Na koniec zrobiliśmy sobie pamiątkowe zdjęcie.

 

Mamy nadzieję, że nasi uczniowie zapamiętają i docenią fakt, że ich dzieciństwo i młodość upływa w spokoju i dobrobycie oraz w chwilach refleksji pomyślą o Tych, dzięki którym mogą być dumni, że są Polakami.

 

Dziękuję koleżance Dorocie Bałuce za organizację wyjścia i pomoc w opiece nad młodzieżą.

 

Elżbieta Misiak-Gancarz