Kochać to nie zawsze znaczy to samo

Można kochać tak łatwo, można kochać bez granic

De Mono

W dniu 29 października mogliśmy gościć w naszej szkole pana dr Kazimierza Sikorę, na co dzień wykładowcę katedry humanistycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Karpackiej Państwowej  Uczelni w Krośnie a także Panią z Biura Karier KPU, która przedstawiła młodzieży z klas: IV i III5 Technikum informację na temat oferty dydaktycznej oraz funkcjonowania krośnieńskiej wyższej uczelni. Przekaz był o tyle wartościowy, że na sali znajdowali się maturzyści, którzy być może wybiorą niedawną PWSZ jako miejsce swojego dalszego rozwoju.

Jednak zasadniczą częścią spotkania był wykład Pana Doktora Sikory -o rzeczonej miłości. Jego istotą było ukazanie młodzieży- jak o tym pięknym uczuciu nie wolno mówić, a jak należy, a nawet trzeba. Podczas prezentacji tematu pojawiły się fragmenty wierszy, piosenek, pomocnych w ilustracji problemu oraz rzeźby Antonio Canowy, XVII wiecznego rzeźbiarza włoskiego. Prelegent podawał przykłady zwrotów, wyrażeń, które służyły kiedyś wyznaniu miłości. Porównywał tę wiedzę z obserwacją naszej codzienności. Przywołał też najsłynniejsze literackie pary zakochanych ,takich jak: Tristan i Izolda czy Romeo i Julia.

Wykład Pana Profesora był bardzo ciekawy, choć przedstawiony na poziomie akademickim. Młodzież uważnie słuchała, a jeśli czegoś nie zrozumiała, to z całą pewnością trudniejsze informacje ,będą przedmiotem refleksji na najbliższych lekcjach języka polskiego. Pragnę nadmienić, że zaproszenie do nas, do młodzieży wykładowcy wyższej uczelni miało na celu nie tylko zaprezentowanie ciekawych interpretacji, choćby rozumienia uczuć i spraw z nimi związanych, ale też kontakt z poziomem wiedzy i sposobem jej przekazywania na nieco innym poziomie niż ten,do którego nasi uczniowie przywykli.

Na koniec pojawiły się oklaski i kwiaty będące wyrazem podziękowania i uznania dla sposobu przekazania wiedzy i sympatii względem Pana Profesora. Bo nic tak nie ujmuje słuchaczy jak swoboda i  lekkość wypowiedzi. Dziękuję moim uczniom: Julii Bielaszce za dokumentację fotograficzną wykładu oraz Filipowi Kusemu za nieodzowną pomoc techniczną.

Elżbieta Misiak-Gancarz