„Kochać kogoś – znaczy widzieć w nim cuda dla innych niedostrzegalne”.

Dante Alighieri

 

 

Międzynarodowy Dzień Dziecka w Polsce i w innych byłych państwach socjalistycznych obchodzony był już od 1950 roku. Miał propagować ideę braterstwa i zrozumienia pomiędzy dziećmi całego świata oraz promować działania na rzecz ich pomyślnego rozwoju. Wówczas zorganizowano jego obchody przy okazji akcji zbierania podpisów pod tzw. Apelem sztokholmskim. Wkrótce stał się świętem stałym, bo ustanowionym w 1954 roku przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ). Upowszechnienie tego święta miało pomóc w zrozumieniu i uświadomieniu praw dziecka zawartych w Karcie Narodów Zjednoczonych.

 

Powszechna Deklaracja Praw Człowieka, przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1948 roku stwierdza, że „wszystkie istoty ludzkie rodzą się wolne i równe”. Podkreśla, że macierzyństwo i dzieciństwo wymagają odpowiedniej opieki i ochrony, odnosi się do rodziny jako "naturalnej i fundamentalnej części społeczeństwa”.

W 2002 roku odbyła się specjalna sesja Zgromadzenia Ogólnego ONZ na temat dzieci. Odwoływano się w niej do ustanowionej w 1990 roku Konwencji Praw Dziecka.

 Na początku stulecia dzieci nie posiadały faktycznie żadnych praw. Prace nad uzyskaniem ostatecznego kształtu Konwencji Praw Dziecka trwały 70 lat. W 1924 roku Liga Narodów, prekursor ONZ, przyjęła pierwszą Deklarację Praw Dziecka stwierdzając, że "ludzkość ma obowiązek dać dzieciom to, co ma najlepszego" . Karta Narodów Zjednoczonych z 1945 roku również nawoływała do respektowania praw człowieka i fundamentalnych wolności. W 1948 roku Narody Zjednoczone przyjęły drugą Deklarację Praw Dziecka. Zaraz potem podjęto decyzję o przygotowaniu bardziej szczegółowego dokumentu, co zaowocowało powstaniem trzeciej Deklaracji Praw Dziecka, przyjętej w 1958 roku.

Deklaracje Praw Dzieci nie są wiążącymi umowami, a przedstawiają jedynie stanowiska dobrej woli. Oznacza to, iż kraje nie są zobligowane do zapewnienia ich przestrzegania.

By zmienić ten stan rzeczy rząd Polski podjął inicjatywę opracowania Konwencji Praw Dziecka. W 1979 roku Komitet Praw Człowieka powołał grupę roboczą mającą ocenić i rozwinąć dokument opracowany przez Polaków. W skład grupy weszli przedstawiciele rządów, członkowie społeczeństwa obywatelskiego, niezależni eksperci, obserwatorzy z państw nie będących członkami ONZ oraz przedstawiciele agend Narodów Zjednoczonych.

Po 10 latach pracy, w 1989 roku Konwencja została jednomyślnie przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne. Jest efektem wieloletnich starań mających na celu zapewnienie dzieciom należytej ochrony i prawa do prawidłowego rozwoju. Zawiera katalog praw i wolności dzieci (wolności osobiste, prawa socjalne, kulturowe i polityczne) We wrześniu 1990 roku dokument wszedł w życie i stał się prawnie obowiązującym dla krajów, które go ratyfikowały.

Konwencja chroni wszystkie osoby poniżej 18 roku życia. Jest dokumentem jedynym w swoim rodzaju, ponieważ jest uniwersalna, nie może być kwestionowana i obejmuje wszystkie aspekty związane z dobrem dziecka. Ustanawia nowe etyczne zasady i międzynarodowe normy postępowania wobec dzieci. Przewiduje, że dzieci powinny korzystać z należytej ochrony oraz mieć możliwość właściwego rozwoju.

Konwencja opiera się na 4 podstawowych zasadach:

• dzieci nie wolno dyskryminować ze względu na rasę, kolor skóry, płeć, język, religię, pochodzenie narodowościowe, etniczne czy społeczne
• dzieci mają prawo do rozwoju we wszystkich aspektach swego życia (rozwój fizyczny, społeczny, duchowy, psychologiczny)
• dobro dziecka należy stawiać na pierwszym miejscu
• dzieci powinny mieć zapewnione uczestnictwo w decyzjach dotyczących ich życia

 

W różnych krajach Dzień Dziecka obchodzony jest w różne dni. W Paragwaju świętuje się go 16 sierpnia, we Włoszech i Francji 6 stycznia, a w Turcji 23 kwietnia. W Japonii dziewczynki i chłopcy obchodzą go osobno - 3 i 5 maja. Dzień Dziecka nie jest dniem wolnym od nauki. Mimo to, wiele szkół decyduje się w tym czasie na zapewnienie dzieciom rozrywki poprzez wycieczki, konkursy, zabawy, sportowe zawody, kiermasze, loterie fantowe, itp.

Należy pamiętać, że mimo ogromnego postępu cywilizacyjnego, dostępu do edukacji, w wielu krajach na świecie dzieci są głodne, pozbawione opieki, zmuszane do pracy ponad siły, bite, niekochane, odrzucone. Więc jeśli nie otrzymasz w Dniu Dziecka wymarzonego prezentu, a pojawi się serdeczność i miłe słowa od kochających rodziców-pomyśl, że jest to największy dar, który nie da się zamienić na żaden drogi suwenir.

W tym wyjątkowym dniu Drodzy Nasi Uczniowie, przyjmijcie i od nas wychowawców i nauczycieli, najlepsze życzenia zdrowia, radości, uśmiechu w każdym dniu i dużo, dużo miłości.

 

 

Elżbieta Misiak-Gancarz