„Cel to nic innego, jak marzenie z terminem realizacji.”

Joe L. Griffith

 

Jak ten czas szybko leci…W obecności Pań z Dyrekcji: Anety Bator i Barbary Marszałek, Grona Pedagogicznego, młodszych kolegów i koleżanek -28 kwietnia pożegnaliśmy klasę IV Technikum, która już niebawem przystąpi do egzaminów maturalnych. Uroczysta akademia została przygotowana przez uczniów klasy IV 5.Nie zabrakło w tym dniu słów podziękowania, wzruszenia, nostalgii, przeplatanych strofami wierszy  Wisławy Szymborskiej, Adama Zagajewskiego czy Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Wśród piosenek wybrzmiał wokal Sanah, Dawida Podsiadły czy Darii Zawiałow z mocnym akcentem Pauliny Bobek i Ani Jareckiej. Moi uczniowie starali się nie tylko profesjonalnie poprowadzić to spotkanie, ale też zapewnić odpowiedni nastrój, wystrój, oświetlenie i wreszcie obdarować starszych kolegów drobnymi upominkami. Były to długopisy, słodycze, breloczki z wygrawerowanymi imionami i pachnące złociste goździki.

W tym miejscu chciałabym bardzo podziękować:

Jakubowi Gierze za oprawę dźwiękową, muzyczną i wizualną

Sylwii Kędzior za wielkie serce i nieocenioną pomoc

Filipowi Kusemu za oświetlenie i nagłośnienie

Michałowi Szymańskiemu, Julii Bielaszce, Zuzi Leśniewskiej, Paulinie Bobek, Ani Jareckiej, Konradowi Blicharczykowi, Bartkowi Ruchelowi, Ewelinie Kopyto, za udział i ogromną pomoc w przygotowaniu tej uroczystości.

W drugiej części spotkania głos należał do tych, którzy opuszczają mury naszej szkoły. Pięknym słowom nie było końca, zarówno ze strony uczniów, Dyrekcji, jak i nauczycieli. A potem nagrody ,dyplomy ,serdeczności, uśmiechy…i żal, że już trzeba się rozstać.

 

Ale navigare necesse est/żeglowanie jest koniecznością/.Każdy kres jest początkiem czegoś nowego i tego nowego, dobrego, pięknego rozdziału w życiu naszej młodzieży serdecznie Im życzymy. Na początek pomyślności na egzaminach maturalnych, a teraz:

Do zobaczenia w dorosłym życiu,
Na innej drodze, na innym szlaku,
Z bagażem wspomnień na dnie, w ukryciu,
Wśród masy pytań w pełnym plecaku.
Przyszłość jak wielki znak zapytania
Pełna rozterek i niepokoju.
Bez odpowiedzi na takie pytania
W codziennej pracy, w chwilach spokoju.
Stoimy w progu tej naszej drogi
Tacy malutcy, tacy nieśmiali
Z cichą nadzieją, by los nie był srogi
Byśmy do celu dotarli cali
Otwarci, prawi, pełni miłości,
Idźmy odważnie przez nasze życie,
By w końcu drogi bez wątpliwości,
W lustro popatrzeć na swe odbicie.

 

Upływa szybko życie, jak potok płynie czas….

Za rok to mnie przyjdzie się rozstać ze swoją klasą.

 

Dziękuję Panu Arturowi Kulidze za dokumentację fotograficzną spotkania.

 

Elżbieta Misiak-Gancarz

 Galeria zdjęć >>>