dodany przez Samorząd Uczniowski dnia 2021-12-23
Z okazji Świąt Bożego Narodzenia składamy Dyrekcji, Nauczycielom
i Pracownikom Administracji i Obsługi najserdeczniejsze życzenia.
Niech nadchodzące Święta będą niezapomnianym czasem spędzonym bez pośpiechu, trosk i zmartwień.
Życzymy, aby spędzili je Państwo w spokoju
i radości, w gronie rodziny i przyjaciół.
A wraz z nadchodzącymi Nowym 2022 Rokiem życzymy zdrowia pomyślności
i spełnienia marzeń.
Samorząd Uczniowski
dodany przez Elżbieta Misiak-Gancarz dnia 2021-12-22
Mario, czy już wiesz, kim okaże się Twój syn, Twój mały chłopiec?
Mario, czy Ty wiesz, że te stópki dwie po wodzie będą kroczyć?
Czy Ty wiesz, że ta mała dłoń, powstrzyma wielki wiatr
Że dałaś życie Temu, kto Tobie życie dał?…
Mark Lowry
W tradycji chrześcijańskiej Boże Narodzenie, po raz pierwszy pojawiło się w 354 roku. 25 grudnia jako „oficjalny” dzień Bożego Narodzenia, nie został wybrany przypadkowo. Święto to miało stanowić przeciwwagę, dla obchodzonego w tym samym czasie Dnia Narodzin Niezwyciężonego Słońca, poświęconemu perskiemu bogu Mitrze. W polskiej tradycji Boże Narodzenie od wieków było obchodzone jako Wielkie Święto. Zwyczaj godnego uczczenia świąt Bożego Narodzenia, powiązany był ze słowiańskim zwyczajem zaślubin, które inaczej określano godami. Takie połączenie wywodziło się z tradycji ludowej, w której 25 grudnia był nie tylko dniem narodzin Boga, ale również zaślubin (godów) dnia i nocy, ciemności i światła.
Z tego też powodu, Boże Narodzenie oraz okres do Trzech Króli nazywano godami bądź godnymi świętami. Tak wzniosłe święto wymagało odpowiedniej oprawy, toteż pierwszy dzień godnych świąt, Wigilię spędzano w rodzinnym gronie, w atmosferze spokoju, powagi i na wspólnym śpiewaniu kolęd. W tym dniu zakazane były wszelkie codzienne obowiązki, z wyjątkiem obrządku inwentarza. Nie organizowano zabaw ani wesel. Nie wolno było np. sprzątać, rąbać drwa, przynosić wody ze studni. Wierzono też, że nie należy np. przeglądać się w lustrze, czesać i poprawiać splecionych rano warkoczy. Niezbędne prace należało wykonać dzień wcześniej przed Wigilią Bożego Narodzenia. Niezależnie od tego jak nasze życie się toczyło, Wigilia była, jest i będzie momentem wytchnienia, odpoczynku i nadziei na lepszą przyszłość.
Dzień ten spędzano w domu, bez przyjmowania i składania wizyt, wierzono bowiem, że nie należy domownikom zakłócać spokoju i pobożnego nastroju Bożego Narodzenia. Wszelkie spotkania z krewnymi przekładano na dzień następny.
Wigilia Bożego Narodzenia to najbardziej uroczysty dzień w roku, z którym powiązanych jest wiele obrzędów. Jednym z nich jest uroczysta msza święta nazywana pasterką albo północką, ponieważ celebruje się ją o północy. W trakcie pasterki głośno biją wszystkie kościelne dzwony w Polsce, śpiewane są podniosłe pieśni kościelne i kolędy, zwłaszcza „Bóg się rodzi”, oznajmiająca początek dnia i święta Bożego Narodzenia. Nabożeństwo nocne ku chwale Dzieciątka Jezus do liturgii Kościoła powszechnego zostało wprowadzone w VI wieku. Początkowo pasterka odbywała się tylko w Jerozolimie i Betlejem – zwyczaj ten celebrowany jest do dnia dzisiejszego. Pasterkę odprawia się w Grocie Narodzenia, nazywanej Grotą Mleczną, potem nabożeństwo przenosi się do podziemi bazyliki Bożego Narodzenia w Betlejem. W podłodze bazyliki, tuż przy ołtarzu, mieści gwiazda srebrna. Gwiazda ta oznacza święte miejsce, w którym na świat miał przyjść Jezus Chrystus. Jest to miejsce otoczone wielką czcią, odwiedzane przez wszystkich pielgrzymów z całego świata chrześcijańskiego odwiedzających Ziemię Świętą i Betlejem.
W Polsce pasterkę zaczęto odprawiać w średniowieczu. Zawsze na tym nabożeństwie pojawiały się tłumy wiernych i zwyczaj ten zachował się do czasów współczesnych. Tradycja uczestnictwa w wigilijnej pasterce jest żywa i na wsiach, i w dużych miastach, a wszystkie kościoły niezmiennie są pełne modlących się ludzi. O ile jednak tradycja samej mszy zdołała się zachować, to już coraz rzadziej odbywają się z tej okazji rozmaite obrzędy. Dawniej przed pasterką odbywały się wyścigi bryczek i furmanek w drodze do kościoła. Wierzono bowiem, że ten gospodarz, który pojawi się w kościele jako pierwszy, będzie mógł się cieszyć najlepszymi zbiorami. Podobny wyścig, również w intencji udanych zbiorów, organizowano w drodze powrotnej, już po zakończeniu nabożeństwa. Młodzi ludzie podczas pasterki pozwalali sobie na liczne psoty. Na przykład krakowscy żacy przed pasterką wlewali atrament do kropielnic, zszywali w tajemnicy brzegi spódnic modlących się w kościele kobiet, przez co wstając z klęczek przewracały się one na podłogę ciągnąc za sobą sąsiadki z ławy. Zwyczaje te były zapowiedzią zbliżającego się karnawału.
Dzień Świętego Szczepana, jest drugim świątecznym dniem okresu bożonarodzeniowego. Pomimo iż dzień ten poświęcony jest pierwszemu męczennikowi, wszelka powaga z dnia poprzedniego zostaje zastąpiona wesołością i zabawą. Pierwszą okazją do płatania figli są msze święte, podczas których posypuje się księdza i kościelnego, a w niektórych regionach Polski również wiernych, owsem. Zwyczaj ten ma nawiązywać do męczeńskiej śmierci Świętego Szczepana, który został ukamienowany. Po wyjściu z kościoła kawalerowie rzucali owsem w ładne dziewczęta, na dziedzińcu kościelnym z piskiem i śmiechem obrzucały się nim dzieci.
W południowej Polsce, szczególnie na Pogórzu Rzeszowskim, ziemi sądeckiej i Podhalu, osoby odwiedzające innych gospodarzy z życzeniami określano mianem podłaźników. Składanie życzeń natomiast nazywano chodzeniem na podłaź.
Jednym ze zwyczajów w dniu świętego Szczepana były tzw. chodzenie w konkury. Odwiedzenie domostwa, gdzie mieszkała panna gotowa do zamążpójścia, przez podłaźnika-kawalera, było traktowane jako poważne zamiary, szczególnie kiedy młodzieniec usiadł pod podłaźniczką(tym mianem określano również ozdoby domowe), bądź choinką w latach późniejszych. Kawaler - podłaźnik starał się więc podczas takiej wizyty wypaść jak najlepiej, aby spodobać się dziewczynie i pozyskać przychylność jej rodziców. Dziewczyna natomiast miała okazję, aby popisać się przed nim swoją gospodarnością, schludnością, umiejętnością dbania o dom, zręcznością i biegłością w wykonywaniu świątecznych dekoracji oraz gościnnością, a więc zaprezentować się jako przyszła dobra i staranna gospodyni.
I choć wiele z tych tradycji już nie istnieje, warto je przywołać by pomyśleć jak wiele się zmieniło, w tym my, nasz świat, ale jak śpiewa Chris Rea: Jadę do domu na Święta/ jak co roku i wciąż/.
Elżbieta Misiak-Gancarz
dodany przez Anna Korab dnia 2021-12-20
W bieżącym roku, z powodu trwającej pandemii, Mikołajki obchodziliśmy w naszej szkole trochę później.
Tym razem i bibliotekę szkolną odwiedził – „Święty od prezentów”..., i jak na książnicę przystało obdarował nas ... książkami – nowościami wydawniczymi. W bogatej ofercie każdy mógł znaleźć coś dla siebie. Jak widać na zdjęciu Św. Mikołaj też się zainteresował lekturą...
Wraz ze Św. Mikołajem polecam książkę na długie zimowe wieczory.
Anna Korab
nauczyciel - bibliotekarz
dodany przez Elżbieta Misiak-Gancarz dnia 2021-12-11
Jakże cudowne jest to, że nie musimy czekać ani chwili by zacząć naprawiać świat.
Anne Frank
Ostatnie tygodnie byłe wypełnione w naszej szkole wieloma akcjami dobroczynnymi. Jedną z nich był udział w przedsięwzięciu Szlachetna Paczka. Zbieraliśmy zabawki, przybory szkolne, ubrania, środki czystości oraz żywność dla potrzebujących rodzin z naszej bliższej lub dalszej okolicy. Mamy nadzieję, że Ci, do których trafią, zapomną na chwilę o codziennych troskach, niedostatku, a nadchodzące Święta upłyną w atmosferze radości i wzruszenia, że jest ktoś, kto może mieszka daleko, ale sercem i myślą jest tuż obok.
Pięknie dziękuję i kłaniam się nisko wszystkim darczyńcom.
Elżbieta Misiak-Gancarz
dodany przez Elżbieta Misiak-Gancarz dnia 2021-12-10
Każdy ma coś, co może dać innym
Barbara Bush
W dniu 9 grudnia dotarło do naszej szkoły podziękowanie za zbiórkę pomocy szkolnych oraz środków higienicznych na wyposażenie szkół i szpitali w Kamerunie oraz Republice Środkowej Afryki. Zbieraliśmy je przez cały październik. Bardzo dziękuję młodzieży, Gronu Pedagogicznemu oraz wszystkim ludziom dobrej woli, które wzięły udział w tej akcji. Myślę, że będzie to dobry początek naszej współpracy z OHP oraz fundacją Pro Spe z Rzeszowa. Jak się okazuje są kraje i ludzie, które potrzebują naszej pomocy, a my nie jesteśmy na nią obojętni.
Elżbieta Misiak-Gancarz
dodany przez Elżbieta Misiak-Gancarz dnia 2021-12-07
Istnieją ludzie, którzy dają z radością w sercu. Właśnie ta radość jest ich nagrodą.
Khalil Gibran
Dawno temu, w średniowiecznej Licji…
Pierwowzorem Świętego Mikołaja, którego dziś utożsamiamy z okrąglutkim, starszym panem w czerwonym stroju był prawosławny i katolicki duchowny z rejonów wschodniej Licji (dzisiejszej Turcji). Według historycznych źródeł żył na tych terenach na przełomie III i IV w. Ze współczesnym wizerunkiem Mikołaja łączy go imię i oczywiście chęć czynienia dobra. Ten prawdziwy Mikołaj był bowiem biskupem, a czynności kapłańskie pełnił w niewielkiej miejscowości Mira. Słynął z dobrego serca i ogromnej wrażliwości na krzywdę innych. Po śmierci swoich rodziców cały rodowy majątek oddał biednym. Stawał w obronie słabych i pokrzywdzonych, chętnie niósł pomoc innym.
Kroniki historyczne podają, że święto ku czci biskupa z Miry już od IX w. było obchodzone 6 grudnia na całym świecie.
Dziś mikołajki to przede wszystkim zapowiedź nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia. Choć dzień 6 grudnia jest dziś może mniej popularny jak Gwiazdka, to jednak obie okazje łączy postać Świętego Mikołaja i rytuał obdarowywania się prezentami. Na upominki najbardziej czekają maluchy, ale mikołajkowa tradycja polegająca na wręczaniu sobie symbolicznych drobiazgów cieszy także dorosłych. Mikołajki to świetna okazja do pokazania bliskim, że o nich myślimy i że są dla nas ważni.
Istotą mikołajkowych upominków nie jest ich wartość, ale pomysłowość. To doskonałe pole do popisu dla osób twórczych i kreatywnych, które potrafią samodzielnie wyczarować piękne przedmioty. Ręcznie malowana filiżanka do kawy, czapka z kolorowej włóczki, biżuteria, albo barwnie ozdobiony album na zdjęcia to pomysły, które cieszą bardziej, niż drogie prezenty ze sklepu. Poświęcając czas i energię na własnoręczne wykonanie podarunku udowadniamy bliskiej osobie, jak wiele dla nas znaczy.
Nieodłącznym elementem mikołajek są także słodkości. Te domowej roboty także mogą stanowić wyjątkowy prezent. Słoik ciasteczek lub ręcznie wykonane pralinki to uniwersalny upominek, który ucieszy każdego łasucha. Mikołajkowe świętowanie nie może się odbyć również bez czekolady, dlatego warto wzbogacić prezentowe paczuszki takimi właśnie smakołykami.
Dziś, kiedy żyjemy w pandemii Sars-Covid-19 darem najcenniejszym jest zdrowie nasze i naszych najbliższych. Życzmy więc sobie tego, czego nie da się zamienić na najdroższe prezenty tego świata ,a Dzień Dobroci niech trwa zawsze i wszędzie.
Z mikołajkowym pozdrowieniem:
Elżbieta Misiak-Gancarz
dodany przez Elżbieta Misiak-Gancarz dnia 2021-11-30
Bądź dobry zawsze, gdy jest to możliwe. A jest możliwe zawsze.
Dalajlama
W dniu 29 listopada nasze uczennice: Dominika Syrek z klasy IV i Ania Jarecka oraz Zuzia Leśniewska z klasy III5 Technikum przekazały zebrane w naszej szkole środki czystości dla podopiecznych krośnieńskiego hospicjum. Znalazły się w nich szampony, płyny do kąpieli, mydła, chusteczki odświeżające. Chcieliśmy w ten sposób dorzucić cząstkę naszej dobroci i sympatii dla ludzi chorych, cierpiących, samotnych. Wiemy, że zasilą one prezenty mikołajkowe dla nich właśnie.
Serdecznie dziękuję wszystkim Osobom, Rodzicom, Uczniom, Nauczycielom za udział w tej akcji oraz życzliwość i zrozumienie dla potrzebujących. Niech wszystkim los podwójnie dobrem wynagrodzi.
Elżbieta Misiak-Gancarz
dodany przez Karolina Krężałek dnia 2021-11-29
Sukces uczennic Technikum nr 7 w Wojewódzkim konkursie „Jesienią góry są najszczersze”
Niezmiernie miło mi poinformować, że dwie uczennice naszego technikum zostały nagrodzone w Wojewódzkim konkursie pt. „Jesienią góry są najszczersze”. Tymi szczęśliwcami są: Sabina Rogowska i Weronika Gradowicz – obie z klasy III technikum czteroletniego.
Sabina Rogowska stanęła na zaszczytnym podium. Jej zdjęcie Bieszczadów w jesiennej scenerii urzekło jury i usytuowało ją na III miejscu. Widać pasja i miłość do fotografii dały wymierne efekty. Sabinka nagrodą tą potwierdziła, że kierunek, na którym się kształci (fotografia i multimedia) jest tym właściwym, z którym powinna wiązać swoją przyszłość.
Weronika Gradowicz do konkursu wystawiła pracę plastyczną namalowaną farbami. Weronika asa swoje magiczne ujęcie gór otrzymała wyróżnienie. Przypadek Weroniki potwierdza, że na kierunku grafiki i poligrafii cyfrowej bardzo przydatna jest umiejętność rysowania czy malowania.
Dziewczyny – bardzo Wam gratuluję i życzę powodzenia w innych konkursach fotograficzno-plastycznych! Biorąc udział w tego typu przedsięwzięciach macie możliwość pokazania nie tylko swoich zdolności i umiejętności, ale także pasji i wrażliwości artystycznej.
Pragnę pokreślić, że z naszej szkoły do konkursu zostało zgłoszonych 7 prac – 5 fotografii
i 2 plastyczno-graficzne. Prace fotograficzne wystawili: Kinga Szlepska z klasy IV T, Sabina Rogowska i Patryk Gutkowski z klasy III T4 oraz Zuzanna Leśniewska i Paulina Bobek w klasy III T4, a prace plastyczno-graficzne – Weronika Gradowicz i Marcelina Staszewska w klasy III T4. Wszystkim uczniom bardzo dziękuję za udział w konkursie. Wszystkie Wasze prace były wyjątkowe i zasługują na wyróżnienie!
Uroczysta Gala rozdania nagród w powyższym konkursie miała miejsce 22 listopada br.
w UrbanLab w Rzeszowie. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele kuratorium i prezydenta miasta Rzeszowa oraz podkarpackie media. Wyjątkowość spotkania podkreślił koncert zespołu Grzane Wino. Swoim talentem wokalnym mogli się na żywo pochwalić laureaci konkursu w kategorii piosenka. Prace plastyczne i fotograficzne można było podziwiać na specjalnej wystawie oraz
w formie wyświetlanej prezentacji.
Konkurs wojewódzki „Jesienią góry są najszczersze”, to już piąta edycja konkursu
o Bieszczadach, zorganizowanego przez SP nr 16 w Rzeszowie. Rangę konkursowi nadał patronat Podkarpackiego Kuratora Oświaty oraz Prezydenta Miasta Rzeszowa. Konkurs składał się
z 3 kategorii: fotografia, praca plastyczno-graficzna i piosenka. Jego celem jest promowanie kultury
i wiedzy o Bieszczadach. Jak podkreśliła Pani Dyrektor szkoły, rok 2021 z był wyjątkowy, ponieważ do organizatorów wpłynęła rekordowa liczba prac – aż 1230! Konkurencja była niemała a poziom konkursu bardzo wysoki, dlatego Sabinie i Weronice należą się szczególne słowa uznania, że udało im się znaleźć w tej zaszczytnej grupie nielicznych laureatów i wyróżnianych!
Zachęcam wszystkim uczniów technikum do udziału w tego typu konkursach zewnętrznych, które mogą stać się dla Was oknem na świat.
PS. Bardzo dziękuję koledze Arturowi Kulidze za to, że mogłyśmy wraz z dziewczynami uczestniczyć w gali rozdania nagród.
Karolina Krężałek
opiekun młodzieży
dodany przez Krystyna Wilk dnia 2021-11-24
W dniach 15-19 listopada 2021 w Turcji odbyło się drugie spotkanie przedstawicieli partnerskich szkół w ramach projektu Erasmus+ „Szkoła 3.0”.
Do Avcilar, dzielnicy Istambułu, przyjechali nauczyciele z Polski oraz Rumunii natomiast partnerzy z Włoch i Grecji mieli możliwość korzystania z zajęć w formie online za pośrednictwem platformy ZOOM. Naszą szkołę reprezentowali: pani dyrektor Bożena Cząstka, p. Elżbieta Kubit, p. Krystyna Wilk, p. Artur Kuliga, p. Zdzisław Socha.
Zaplanowane w ramach projektu zajęcia odbywały się w pracowniach średniej szkoły zawodowej Haydar Akm w Avcilar. Podczas zajęć poruszane były zagadnienia dotyczące znaczenia wyobraźni w projektowaniu 3D oraz możliwości zastosowań druku przestrzennego i programowania. Część zajęć poświęcono na omówienie etapów powstawania wydruków 3D i charakterystycznych elementów budowy drukarek 3D wykorzystujących technologię FDM. Uczestnicy zajęć po utworzeniu konta online w programie do modelowania 3D Tincerkad zapoznawali się z narzędziami programu i zasadami tworzenia modeli 3D. Zaprojektowane w programie Tincerkad modele 3D zostały następnie wydrukowane przez drukarki 3D dostępne w pracowni.
Oprócz zajęć w szkolnych pracowniach organizatorzy spotkania umozliwili gościom zwiedzanie urokliwych miejsc Istambułu takich jak np. Błękitny Meczet, Hagia Sophia, Muzeum Pałacu Topkapi, Wielki Bazar. Niezapomnianym przeżyciem był również rejs statkiem po Bosforze.
Podczas zajęć w Turcji uczestnicy poszerzyli wiedzę i umiejętności z zakresu tworzenia modeli 3D, drukowania przestrzennego oraz programowania, którą będą mogli pogłębiać i przekazywać w swoich krajach.
Kolejne spotkanie w ramach projektu Erazmus + „Szkoła 3.0” zaplanowane zostało w Polsce w marcu 2022 roku.
dodany przez Karolina Krężałek dnia 2021-11-22
„Bo w Internecie najważniejsze są słowa i wyobraźnia.”
Janusz Leon Wiśniewski, Samotność w Sieci
W piątek, 19 listopada br., w naszej szkole gościł Pan aspirant Tomasz Czelny, funkcjonariusz Komendy Miejskiej Policji w Krośnie. Spotkał się z uczniami klas I-IV technikum, aby uwrażliwić ich na różne kwestie związane z bezpieczeństwem, które powinny być dla każdego najwyższym priorytetem.
Pan Inspektor przeprowadził wykład na temat cyberprzemocy i cyberbezpieczeństwa, czyli zagrożeń płynących z Internetu oraz bezpiecznego korzystania z różnych źródeł internetowych, a także odpowiedzialności prawnej letnich i nieletnich za popełnione przestępstwo internetowe. Tematem rozważań prelegenta było także bezpieczeństwo kierowców i pieszych, bezpieczne korzystanie z kart płatniczych itp. Wszystkie swoje wywody popierał trafnymi, wymownymi przykładami.
Panu Tomaszowi Czelnemu serdecznie dziękujemy za interesującą, fachową prelekcję. Mamy nadzieję, że nasi uczniowie wezmą sobie do serca przestrogi i cenne rady policjanta, dzięki czemu staną się rozważnymi użytkownikami Internetu oraz odpowiedzialnymi uczestnikami ruchu drogowego.
Karolina Krężałek
