dodany przez Elżbieta Misiak-Gancarz dnia 2022-06-25
To już jest koniec, możemy iść…,jesteśmy wolni…….
śpiewały Elektryczne Gitary
Wszystkim naszym uczniom, wychowankom i słuchaczom życzymy cudnych, zdrowych i bezpiecznych wakacji!!!
dodany przez Karolina Krężałek dnia 2022-06-24
Dzień 24 czerwca 2022 r. miał w naszej szkole niezwykle podniosły charakter. Uroczystości rozdania świadectw i nagród towarzyszyło bowiem pożegnanie przez społeczność uczniowską Pani Dyrektor Bożeny Cząstki, która od przyszłego roku szkolnego odchodzi na emeryturę.
„Nauka to podróż, która trwa przez całe życie. Dla otwartych umysłów świat jest pełen pytań, na które warto poznać odpowiedzi”.
Koniec roku szkolnego to czas podsumowań i wyróżnień. W pierwszej części uroczystości Pani Dyrektor Bożena Cząstka skierowała ważne słowa do uczniów, podkreślając wartość wiedzy i mądrości, których nikt nie jest w stanie nam zabrać. Następnie pogratulowała młodzieży osiągniętych wyników i wręczyła wraz z wychowawcami nagrody za najlepsze wyniki w nauce.
W bieżącym roku szkolnym świadectwa z wyróżnieniem i nagrody otrzymali:
Natalia Pacek (śr.4,76 ) z klasy I,
Roksana Łobaza (śr. 5,05) z klasy III T5,
Paweł Trybus (śr. 5,24), Mateusz Gajewski (śr. 4,85) i Julia Kamińska (śr. 4,75) z kl. IIO T4.
Nagrody otrzymali również uczniowie, który osiągnęli dobre wyniki w nauce i mieli wysoką frekwencję, wyróżnili się działalnością w Samorządzie Uczniowskim, samorządach klasowych, Szkolnym Kole Wolontariatu. Są to:
Wiktoria Uram z klasy I,
Oliwia Jakieła, Gabriela Zając i Mariateresa Discepolo z klasy II,
Aleksandra Raś z klasy III T(5),
Weronika Gradowicz, Wiktoria Kruczek i Oliwia Matusz z klasy III T(4).
Zostały również wręczone nagrody i wyróżnienia w konkursie organizowanym prze Urząd Miasta Krosno pt. „Najlepsi poszukiwacze zaginionych baterii”. Nagrodzone - talonami oraz darmowymi wejściówkami do kina i na basen – zostały uczennice klasy III T(4), które „wyszukały” najwięcej baterii: Oliwia Matusz (35 kg), Sabina Rogowska (23,60 kg) i Julia Kamińska (22 kg).
Na koniec Pani Dyrektor wszystkim uczniom i nauczycielom życzyła radosnych, pełnych niezapomnianych wrażeń i bezpiecznych WAKACJI.
W drugiej części uroczystości głos zabrała Weronika Gradowicz, która w imieniu Samorządu Uczniowskiego pożegnała odchodzącą na emeryturę Panię Dyrektor Bożenę Cząstkę. Wraz z podziękowaniami i życzeniami z ust młodzieży popłynęło gorące „Sto lat”, a na ręce przyszłej „Emerytki” zostało złożone 13 róż, które są symbolem 13 lat kierowania Zespołem Szkół Kształcenia Ustawicznego w Krośnie. Pożegnaniu towarzyszyło wzruszenie i łzy…
Poniżej słowa pożegnania, które zostały skierowane do Pani Dyrektor.
Szanowna Pani Dyrektor!
„Są ludzie i chwile, o których nie można zapomnieć”.
Tymi słowami pragniemy pożegnać się z Panią – dyrektorem, nauczycielem, a przede wszystkim wspaniałym człowiekiem o wielkim sercu, zapewniając o naszej dozgonnej pamięci i wdzięczności.
Po 28 latach owocnej pracy w naszej szkole (dokładnie od 1 października 1994r.), w tym 13 latach pełnienia zaszczytnej i odpowiedzialnej funkcji dyrektora ZSKU w Krośnie odchodzi Pani na zasłużoną emeryturę.
W imieniu Samorządu Uczniowskiego oraz wszystkich uczniów naszego technikum, składamy Pani gorące podziękowania za trud kierowania Zespołem Szkół Kształcenia Ustawicznego w Krośnie. Dzięki Pani trosce i zaangażowaniu mogliśmy się tutaj uczyć, rozwijać swoje talenty, realizować pasje, angażować się w różne przedsięwzięcia, które dawały nam satysfakcję i poczucie spełnienia. W tej Szkole czuliśmy się bezpiecznie, byliśmy przez Panią zauważani i doceniani. Wielokrotnie Pani powtarzała, że nasz Samorząd Uczniowski jest współgospodarzem szkoły, co napawało nas dumą i zachęcało do dalszej pracy. Za wszystkie działania służące rozwojowi Szkoły dla dobra młodzieży, za to, że pochylała się Pani nad każdym uczniowskim problemem, za wszystkie miłe słowa, rady, zachęty, za dobroć i życzliwość z całego serca dziękujemy! Na zawsze pozostanie Pani ważną postacią naszej szkolnej Społeczności.
Droga Pani Dyrektor!
„Przychodzi czas, kiedy drzwi się zamykają i kończy się pewien rozdział życia, ale przychodzi też i czas, kiedy to drzwi się otwierają i zaczynamy tworzyć nową historię”.
Na kolejne długie lata na emeryturze, życzymy Pani „szeroko otwartych drzwi na nowe, piękne jutro”. Życzymy dobrego zdrowia, pogody ducha, życzliwych ludzi wokół siebie oraz realizacji marzeń i zamierzeń, na które wcześniej nie było czasu. Życzymy Pani ciągłego uśmiechu i samych słonecznych dni! Wszystkiego najlepszego!
Karolina Krężałek
Galeria zdjęćdodany przez Karolina Krężałek dnia 2022-06-22
21 czerwca młodzież klasy III technikum czteroletniego z kilkoma koleżankami z klas II i III T(5) wraz z opiekunami p. Karoliną Krężałek i Dorotą Bałuką uczestniczyła w wycieczce do Muszyny i Krynicy-Zdroju. W trakcie wyczerpującej, ale atrakcyjnej wyprawy zwiedzili wiele pięknych miejsc.
W Muszynie małej, ale niezwykle uroczej miejscowości uzdrowiskowej podziwiali Park Zdrojowy Zapopradzie, Ogrody Sensoryczne (Ogrody Zmysłów) oraz ruiny zamku Baszta.
Krynica-Zdrój, nazywana perłą górskich uzdrowisk to niezmiernie ciekawa i piękna miejscowość, z niezaprzeczalnym klimatem i urokiem. Miejsce to chętnie odwiedzają turyści i kuracjusze. W Krynicy spacerowali Deptakiem, weszli na Górę Parkową, mieli możliwość skosztowania wód zdrowotnych w Pijalniach Wód, zwiedzili Muzeum Zabawek, a w czasie wolnym zobaczyli zapewne wiele innych, ciekawych miejsc. W Krynicy był też czas na obiad i zakup pamiątek.
W drodze powrotnej wycieczkowicze zatrzymali się w Szymbarku, aby zobaczyć perłę architektury renesansowej - Kasztel w Szymbarku, dwór obronny, mieszkalny i reprezentacyjny Gładyszów z XIV w.
Wycieczka, chociaż w małym składzie była bardzo udana. Pogoda na zwiedzanie idealna, miejsca przepiękne, młodzież wesoła i uśmiechnięta. Wrażenia zapewne na długo zostaną w pamięci jej uczestników.
Karolina Krężałek
Zdjęcia z wycieczki >>dodany przez Elżbieta Misiak-Gancarz dnia 2022-06-20
„Nie jest sztuką zostać ojcem, sztuką jest nim być".
(Wilhelm Busch, pisarz)
Ojciec to bardzo ważna postać w życiu dziecka, chociaż przez wieki jego rola ograniczała się tylko do bycia głową rodziny, dbającą o jej byt materialny i bezpieczeństwo. Sporo upłynęło czasu, aby rola taty w życiu dziecka stała się równorzędna z tą, jaką wypełnia mama.
Współczesny tata to mężczyzna mocno zaangażowany w codzienne wychowywanie swojego dziecka, obecny przy nim i towarzyszący mu we wszystkich ważnych momentach życia. To kompan do zabaw, czuły opiekun oraz przyjaciel na dobre i złe.
W tradycyjnym modelu rodziny role ojca i matki były precyzyjnie zdefiniowane, a rodzicielskie zadania stereotypowo przypisane zgodnie z przynależnością do danej płci. W wyniku takiego podziału kobietom przypadła przestrzeń prywatna (dom, dzieci), zaś mężczyznom sfera publiczna (praca). Matki odpowiadały także za sferę emocjonalną, opiekuńczą, wychowawczą, ojcowie z kolei podejmowali się działań związanych z decydowaniem o kluczowych („wychowawczych”) kwestiach.
Współczesność przyniosła zmianę w zakresie pełnienia ról rodzicielskich, a w konsekwencji zmianę modelu rodziny. Pojawiły się nie tylko związki partnerskie, ale również rodziny patchworkowe. Kobiety zaczęły coraz bardziej angażować się w rozwój zawodowy i w konsekwencji potrzebować większej partycypacji mężczyzn w opiece i wychowaniu dzieci. Od współczesnych ojców wymaga się obecnie podejmowania działań, które w tradycyjnym modelu rodziny były przypisane matkom. Wielu z nich doskonale się w tym odnajduje, lecz są tacy, którym sprawia to wiele trudności. Do tego dochodzi filtr aktywności zawodowej i współodpowiedzialności za materialne bezpieczeństwo rodziny.
Z badań przeprowadzonych w 2014 roku przez Fundację Dzieci Niczyje przy współpracy z World Childhood Foundation na grupie polskich ojców wynika, że prawie wszyscy badani opowiedzieli się za partnerstwem w wychowywaniu dzieci. Ponadto w badaniu tym 69% ankietowanych uznało, że zarówno matka, jak i ojciec odpowiadają za zabezpieczenie materialne rodziny, 94% stwierdziło, że oboje rodzice powinni rozmawiać z dzieckiem o jego problemach, zaś 95% badanych uznało, że ojciec i matka w równym stopniu powinni podejmować decyzje w ważnych sprawach dotyczących dziecka. Ponad połowa badanych była zdania, że czynności związane z opieką nad dzieckiem, matka i ojciec powinni dzielić w równym stopniu.
Pomimo deklaracji praktyka pokazuje, że nadal istnieją takie sfery opieki i wychowania dziecka, w których matki odgrywają większą rolę (np. przygotowywanie posiłków, pielęgnacja niemowląt czy wizyty u lekarza). Taka sytuacja, jak wynika z raportu “Być tatą”, jest pokłosiem nierównego czasu spędzanego z dzieckiem. To matki najczęściej zostają w domu, a mężczyźni pracują i tylko po pracy, w weekendy mogą spędzać czas z rodziną.
Pokolenie dzisiejszych 30-letnich ojców świadomie poszukuje swojego modelu, ponieważ wie, że pozycja niezaangażowanej emocjonalnie głowy rodziny została zdetronizowana. Rodzicielstwo przez nich przeżywane stanowi wypadkową przeczytanych książek, wymiany doświadczeń z innymi ojcami, a także analizy własnego dzieciństwa oraz interakcji z dzieckiem. Tomasz Sosnowski, pedagog, przeprowadził badania, na podstawie których opracował trzy modele ojcostwa charakterystyczne dla środowisk wielkomiejskich.
Zgodnie z nimi wyodrębnił ojca:
- świadomego i odpowiedzialnego,
- pragmatycznego,
- nieobecnego emocjonalnie.
Ojciec świadomy i odpowiedzialny aktywnie uczestniczy w całym procesie opieki i wychowania, a także realizacji obowiązków domowych. Zwraca przy tym uwagę, aby jego relacje miały charakter partnerski i podmiotowy. Ponadto ważne jest dla niego respektowanie potrzeb dziecka, a także wyrozumiałość. Z kolei ojciec pragmatyczny przywiązuje bardzo dużą wagę do bezpieczeństwa materialnego i własnej kariery zawodowej. Przy czym funkcja materialna jest dla niego na tyle ważna, że przysłania kwestie opieki nad dzieckiem, wychowania oraz wspólnego spędzania czasu. Natomiast ojciec nieobecny emocjonalnie nie angażuje się w opiekę i wychowanie dziecka, a także nie zapewnia mu korzystnych warunków materialnych (Raport „Być tatą. Wyniki badań polskich ojców”).
Każda rodzina stanowi indywidualność, a jej członkowie wnoszą w nią własne doświadczenia i historie. Podział rodzicielskich zadań powinien być wynikiem dialogu opartego na potrzebach stron. Nie ma znaczenia, czy dominował będzie model tradycyjnej, czy partnerskiej rodziny, ważne, aby rodzice byli zgodni co do wybranej ścieżki wychowania. Są ojcowie, którzy z zamiłowaniem plotą warkocze swoim córkom, są również matki, które doskonale grają w piłkę ze swoimi synami i czerpią z tego mnóstwo radości. Obok nich istnieją rodziny, gdzie tradycyjny podział ról wpisuje się w potrzeby i oczekiwania domowników. Chodzi o to, aby świadomie dzielić obowiązki, wspierać się w wychowaniu, dzięki czemu każdy rodzic będzie w pełni mógł realizować swoją zaszczytną rolę (matki, ojca).
Wszystkim ojcom z okazji Ich Święta życzymy dużo, dużo zdrowia, uśmiechu oraz miłości i dobroci od swoich dzieci.
Elżbieta Misiak-Gancarz
dodany przez Elżbieta Misiak-Gancarz dnia 2022-06-20
W maju tego roku szkolnego, w związku ze zbliżającym się Dniem Dziecka i złożoną sytuacją dzieci na całym świecie, Szkolne Koło Wolontariatu ,działające w naszej szkole, ogłosiło konkurs graficzno-plastyczny pod hasłem:
A co ty możesz zrobić, żeby pomóc dzieciom?
Chodziło o wykonanie projektu graficznego lub pracy plastycznej. Na tę propozycję odpowiedziała Roksana Łobaza z klasy III 5 Technikum, która wykonała powyższy projekt. Tym samym zdobyła I miejsce. Uroczyste wręczenie nagrody odbędzie się w dniu 24 czerwca.
Roksanie serdecznie gratuluję!
Elżbieta Misiak-Gancarz
dodany przez Krystyna Wilk dnia 2022-06-14
W dniu 10.06 2022 roku uczniowie klasy II pod opieką Pani Krystyny Wilk i Pani Małgorzaty Rozpotyńskiej odwiedzili działającą w Krośnie drukarnię Hedom. Podczas wizyty w drukarni uczniowie mieli mozliwość zapoznania się ze specyfiką pracy w rzeczywistych warunkach w branży poligraficznej oraz z praktycznymi zastosowaniami cyfrowych technik drukowania w konkretnej drukarni. Pracownicy pracujący na poszczególnych stanowiskach pracy i obsługujący konkretne maszyny demonstrowali sposób ich działania oraz możliwości.
Krystyna Wilk
dodany przez Krystyna Wilk dnia 2022-06-14
W dniu 10 czerwca 2022 roku przedstawiciele uczniów naszej szkoły pod opieką pani Krystyny Wilk oraz pana Wiktora Szyndaka wzięli udział w warsztatach „Tłumaczenie audiowizualne - Jak przygotować napisy do filmu”. Warsztaty zorganizowane zostały w ramach projektu „Nauka – Obecny” realizowanego przez Karpacką Państwową Uczelnię w Krośnie oraz Urząd Miasta Krosna. Podczas warsztatów prowadzonych przez Panią mgr Katarzynę Dziemian uczniowie mieli możliwość zapoznania się z podstawowymi zasadami stosowanymi podczas pracy związanej z tłumaczeniem audiowizualnym i przygotowaniem napisów do filmu. Uczniowie mogli również samodzielnie dokonać tłumaczenia wykorzystując poznany program do edycji napisów do filmów.
Krystyna Wilk
dodany przez B.Marszałek dnia 2022-05-30
W dniu 27 maja 2022 roku uczniowie klasy pierwszej i drugiej technikum pod opieką Pani Katarzyny Zientarskiej, Pani Małgorzaty Rozpotyńskiej oraz Pani Barbary Marszałek uczestniczyli w konferencji pt. „Animator w środowisku lokalnym praktyka”, która odbyła się w Regionalnym Centrum Kultury Pogranicza w Krośnie.
Krośnieńskie studium ma 50-letnią tradycję o czym przypomniał w swoim wystąpieniu Pan Łukasz Szmyd – dyrektor placówki.
Szkoła kształci w cyklu dwuletnim na kierunkach:
- Animator fotografii
- Animator tańca
- Animator działań teatralnych
- Animator kultury regionalnej
Konferencję otworzył Prezydent Miasta Krosna Pan Piotr Przytocki.
W wydarzeniu uczestniczyły również delegacje pozostałych dwóch szkół tego typu w Polsce: Studium z Kalisza i Studium z Wrocławia.
Słuchacze zaprezentowali różne formy tańca począwszy od elementów ludowych po taniec nowoczesny.
Na dwóch wystawach można było podziwiać zdjęcia wykonane przez słuchaczy studium w ramach prac dyplomowych.
Barbara Marszałek
dodany przez Elżbieta Misiak-Gancarz dnia 2022-05-30
„Kochać kogoś – znaczy widzieć w nim cuda dla innych niedostrzegalne”.
Dante Alighieri
Międzynarodowy Dzień Dziecka w Polsce i w innych byłych państwach socjalistycznych obchodzony był już od 1950 roku. Miał propagować ideę braterstwa i zrozumienia pomiędzy dziećmi całego świata oraz promować działania na rzecz ich pomyślnego rozwoju. Wówczas zorganizowano jego obchody przy okazji akcji zbierania podpisów pod tzw. Apelem sztokholmskim. Wkrótce stał się świętem stałym, bo ustanowionym w 1954 roku przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ). Upowszechnienie tego święta miało pomóc w zrozumieniu i uświadomieniu praw dziecka zawartych w Karcie Narodów Zjednoczonych.
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka, przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1948 roku stwierdza, że „wszystkie istoty ludzkie rodzą się wolne i równe”. Podkreśla, że macierzyństwo i dzieciństwo wymagają odpowiedniej opieki i ochrony, odnosi się do rodziny jako "naturalnej i fundamentalnej części społeczeństwa”.
W 2002 roku odbyła się specjalna sesja Zgromadzenia Ogólnego ONZ na temat dzieci. Odwoływano się w niej do ustanowionej w 1990 roku Konwencji Praw Dziecka.
Na początku stulecia dzieci nie posiadały faktycznie żadnych praw. Prace nad uzyskaniem ostatecznego kształtu Konwencji Praw Dziecka trwały 70 lat. W 1924 roku Liga Narodów, prekursor ONZ, przyjęła pierwszą Deklarację Praw Dziecka stwierdzając, że "ludzkość ma obowiązek dać dzieciom to, co ma najlepszego" . Karta Narodów Zjednoczonych z 1945 roku również nawoływała do respektowania praw człowieka i fundamentalnych wolności. W 1948 roku Narody Zjednoczone przyjęły drugą Deklarację Praw Dziecka. Zaraz potem podjęto decyzję o przygotowaniu bardziej szczegółowego dokumentu, co zaowocowało powstaniem trzeciej Deklaracji Praw Dziecka, przyjętej w 1958 roku.
Deklaracje Praw Dzieci nie są wiążącymi umowami, a przedstawiają jedynie stanowiska dobrej woli. Oznacza to, iż kraje nie są zobligowane do zapewnienia ich przestrzegania.
By zmienić ten stan rzeczy rząd Polski podjął inicjatywę opracowania Konwencji Praw Dziecka. W 1979 roku Komitet Praw Człowieka powołał grupę roboczą mającą ocenić i rozwinąć dokument opracowany przez Polaków. W skład grupy weszli przedstawiciele rządów, członkowie społeczeństwa obywatelskiego, niezależni eksperci, obserwatorzy z państw nie będących członkami ONZ oraz przedstawiciele agend Narodów Zjednoczonych.
Po 10 latach pracy, w 1989 roku Konwencja została jednomyślnie przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne. Jest efektem wieloletnich starań mających na celu zapewnienie dzieciom należytej ochrony i prawa do prawidłowego rozwoju. Zawiera katalog praw i wolności dzieci (wolności osobiste, prawa socjalne, kulturowe i polityczne) We wrześniu 1990 roku dokument wszedł w życie i stał się prawnie obowiązującym dla krajów, które go ratyfikowały.
Konwencja chroni wszystkie osoby poniżej 18 roku życia. Jest dokumentem jedynym w swoim rodzaju, ponieważ jest uniwersalna, nie może być kwestionowana i obejmuje wszystkie aspekty związane z dobrem dziecka. Ustanawia nowe etyczne zasady i międzynarodowe normy postępowania wobec dzieci. Przewiduje, że dzieci powinny korzystać z należytej ochrony oraz mieć możliwość właściwego rozwoju.
Konwencja opiera się na 4 podstawowych zasadach:
- dzieci nie wolno dyskryminować ze względu na rasę, kolor skóry, płeć, język, religię, pochodzenie narodowościowe, etniczne czy społeczne
- dzieci mają prawo do rozwoju we wszystkich aspektach swego życia (rozwój fizyczny, społeczny, duchowy, psychologiczny)
- dobro dziecka należy stawiać na pierwszym miejscu
- dzieci powinny mieć zapewnione uczestnictwo w decyzjach dotyczących ich życia
W różnych krajach Dzień Dziecka obchodzony jest w różne dni. W Paragwaju świętuje się go 16 sierpnia, we Włoszech i Francji 6 stycznia, a w Turcji 23 kwietnia. W Japonii dziewczynki i chłopcy obchodzą go osobno - 3 i 5 maja. Dzień Dziecka nie jest dniem wolnym od nauki. Mimo to, wiele szkół decyduje się w tym czasie na zapewnienie dzieciom rozrywki poprzez wycieczki, konkursy, zabawy, sportowe zawody, kiermasze, loterie fantowe, itp.
Należy pamiętać, że mimo ogromnego postępu cywilizacyjnego, dostępu do edukacji, w wielu krajach na świecie dzieci są głodne, pozbawione opieki, zmuszane do pracy ponad siły, bite, niekochane, odrzucone. Więc jeśli nie otrzymasz w Dniu Dziecka wymarzonego prezentu, a pojawi się serdeczność i miłe słowa od kochających rodziców-pomyśl, że jest to największy dar, który nie da się zamienić na żaden drogi suwenir.
W tym wyjątkowym dniu Drodzy Nasi Uczniowie, przyjmijcie i od nas wychowawców i nauczycieli, najlepsze życzenia zdrowia, radości, uśmiechu w każdym dniu i dużo, dużo miłości.
Elżbieta Misiak-Gancarz
dodany przez A.Korab, B.Marszałek dnia 2022-05-28
Rok 2022 został ogłoszony między innymi Rokiem Ignacego Łukasiewicza, którego postać poprzez swoją działalność i życie tak blisko jest związana z naszym regionem. Aby to młodzieży uświadomić skorzystaliśmy z oferty Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Krośnie, która zorganizowała wspomnianą wyżej ekspozycję, i wspólnie z wychowawczynią klasy I TF, panią Barbarą Marszałek zabrałyśmy młodzież na zwiedzanie.
Ekspozycja zatytułowana „Ignacy Łukasiewicz – Polak, który rozświetlił mrok” przedstawia tego wynalazcę i społecznika poprzez literaturę zgromadzoną w bibliotece. Pozwala na zapoznanie się z dokonaniami i rolą Ignacego Łukasiewicza – ojca polskiego przemysłu naftowego, farmaceuty, działacza niepodległościowego, ale też niezwykle skromnego człowieka, wrażliwego na los ubogich robotników, którzy wspólnie z nim pracowali na Podkarpaciu.
Dodatkowo, aby pogłębić biografię młodzież obejrzała film pt. „Łukasiewicz – nafciarz romantyk” zrealizowany przez Telewizję OBIEKTYW w ramach cyklu „Historyczny Pejzaż Podkarpacia”.
Mam nadzieję, że ta wyprawa do krośnieńskiej książnicy przysłuży się naszej młodzieży, gdyż niektórzy odkryli ją po raz pierwszy, ponadto przypomni postać wielkiego – skromnego człowieka, który żył i pracował w miejscowościach tak bliskich terytorialnie, być może w naszych miejscach zamieszkania. Pomoże tym samym zapamiętać postać nietuzinkową, skłoni do odwiedzin Muzeum Przemysłu Naftowego w Bóbrce, gdzie, między innymi pracował nad swoim dziełem życia Ignacy Łukasiewicz.
Anna Korab, Barbara Marszałek
